Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Αλήθειες και μύθοι για τα «Δεκεμβριανά» του 2008 [ Γράφει ο Manolis J. Vardis-macmanus ]

[Με τα μάτια ενός εμπόρου που καταστράφηκε εκείνες τις μέρες, κι αποτέλεσαν ουσιαστικά την αρχή του τέλους μας. Χάνοντας τις γιορτές των Χριστουγέννων/Πρωτοχρονιάς, ήταν σαν μια τουριστική επιχείρηση σε νησί να χάσει τον Αύγουστο]

Με τα μάτια ενός εμπόρου που καταστράφηκε εκείνες τις μέρες, κι αποτέλεσαν ουσιαστικά την αρχή του τέλους μας.
Χάνοντας τις γιορτές των Χριστουγέννων/Πρωτοχρονιάς, ήταν σαν μια τουριστική επιχείρηση σε νησί να χάσει τον Αύγουστο, όπως έχω ξαναγράψει
- See more at: http://www.eyedoll.gr/ngine/article/2585/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-2008?fb_action_ids=1436168723268437&fb_action_types=og.likes&fb_source=other_multiline&action_object_map=%5B184146315119983%5D&action_type_map=%5B%22og.likes%22%5D&action_ref_map#sthash.I8Gqzaik.dpuf
#

#

Μύθος 1ος:
«Η κοινωνία έβραζε από κάτω, και περίμενε μια αφορμή διά να ξεσπάσει...».
Μύθος 2ος:
«Ήταν ένα τυχαίο γεγονός, όπου ξαφνικά ένας μπάτσος σήκωσε τ' όπλο και σκότωσε ένα παιδί στα καλά του καθουμένου».
Μύθος 3ος:
«ο Αλέξης ήταν ένας φλογερός επαναστάτης νέος, κάτι σαν τον Πέτρουλα ή τον Μιχάλη Καλτεζά».
Μύθος 4ος:
«ο φόνος έγινε στα "Εξάρχεια" κι αυτό από μόνο του αποτελεί ένα συμβολικό γεγονός».

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αλήθεια 1η:
Καμία κοινωνία δεν έβραζε, ίσα-ίσα ήταν ακόμα μπουκωμένη-λαδωμένη μέσα στις σάλτσες: από τις τελευταίες πιρουνιές της αστακομακαρονάδας όπου χλαπάκιαζε, ανέμελη για το τι θα επακολουθήσει στο άμεσο μέλλον.

Αν η κοινωνία «έβραζε» πραγματικά, το καζάνι θα 'χε τιναχτεί στον αέρα 15 μέρες πριν, στον εορτασμό του Πολυτεχνείου.

Αλλά όπως έχω και πάλι επισημάνει, είχαμε μία από τις πιο ήσυχες, αδιάφορες πορείες ΟΛΩΝ των εποχών, που θες και λόγω του ψιλόβροχου, ήταν αναιμική και δεν άνοιξε και μύτη...


Αλήθεια 2η: 
Καθόλου τυχαίο το γεγονός. Τα νεύρα των αστυνομικών με τον καθημερινό κλεφτοπόλεμο, ήσαν τεντωμένα εδώ και μήνες.

Δεν θ΄ αργούσε να γίνει το κακό, είτε από τη μία μεριά, είτε από την άλλη. Βαρύτατη ευθύνη και πάλι της αριστεράς και ιδιαίτερα του Αλαβάνα. Αφορμή το περιβόητο Άρθρο 16.

Επί μήνες είχαμε ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ και μία πορεία στο Κέντρο, όπου μας είχαν σπάσει τα @@ εμάς των εμπόρων.

Γιά ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, η ΠΕΜΠΤΗ αποτελούσε πλέον ΝΕΚΡΗ εμπορική μέρα. Και πάρα πολλές φορές, είχαμε και ρεπετισιόν την επομένη, την Παρασκευή, γιά τους «συλληφθέντες» της προηγουμένης μέρας.

Γιατί σε κάθε, μα κάθε πορεία, πίσω από τα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθούσαν οι εξω-Πανεσπιστημιακοί μπαχαλάκηδες του Εξαρχείου γιά να επιδοθούν στις γνωστές μανούρες τους.

Μανούρες που απέφεραν συλλήψεις και τις αναγκαίες επισκέψεις του Αλαβάνου την επομένη μέρα στη ΓΑΔΑ διά ν' απελευθερώσει τα «παιδιά».

Και κάθε βράδυ είχαμε ανταρτοπόλεμο στα στενά του Εξαρχείου, «κλέφτες κι αστυνόμοι», με επίκεντρο πάντα το πρεζόπαρκο της Ναυαρίνου και τη γνωστή κλούβα των ΜΑΤ όξω από τα Γραφεία του ΠΑΣΟΚ.

Τα νεύρα των μπάτσων από τη διαρκή πίεση και αϋπνία ήσαν στη τσίτα κι ήταν μαθηματικώς βέβαιον πως ένας αδύνατος κρίκος κάπου θα σπάσει.

Και φυσικά έσπασε από τη μεριά του ειδικού φρουρού Κορκονέα, που υπό Κ.Σ. και με τόσο βεβαρημένο ιατρικό οικογενειακό παρελθόν (ο αδερφός του ήταν χρόνια τρόφιμος του Ψυχιατρείου της Λέρου) δεν θα ΄πρεπε να κρατά όπλο.

Γιά κακή μας τύχη, όλων μας, η σφαίρα εξοστρακίστηκε και χτύπησε θανάσιμα τον μικρό Αλέξη. 100 φορές να τον βάλεις τον Κορκονέα να σημαδέψει, δεν θα πετύχει ελέφαντα στα 50m. Αλλά ήταν η πουτάνα η τύχη μας να γίνει αυτός ο κακός χαμός...Τα υπόλοιπα είναι ιστορία !

Αλήθεια 3η: 
Ουδεμία σχέση. Γόνος πολύ πλούσιας οικογένειας και κληρονόμος ενός από τα πιο ονομαστά κοσμηματοπωλεία της πανάκριβης Βουκουρεστίου.

Αν ζούσε σήμερις, θα βοηθούσε την μητέρα του στον εορταστικό στολισμό του καταστήματος κι όλους όσους έκαψαν την Αθήνα γιά πάρτη του, θα τους είχε φτυσμένους/κλασμένους.

Εκείνη την αποφράδα ημέρα είχε πάει στα «Τρία Γουρουνάκια» με τους φίλους του γιά να γιορτάσουν ένα Νίκο της παρέας.

Τα «Τρία Γουρουνάκια» (δεν υπάρχουν πια) σε τίποτα δεν διέφεραν από πλευράς στύλ και ύφους από το hype «Σκουφάκι», 100 μέτρα παραπάνω.

Καμία σχέση με Εξάρχεια το παλικαράκι δηλαδής...


Αλήθεια 4η:
Τυχαίο το φονικό 20 μέτρα από τα σύνορα του Εξαρχείου.

Έγινε η μανούρα με κάποιους μεγαλύτερους πιτσιρικάδες που πέταξαν τα μπουκάλια στο περιπολικό, και ως πιο έμπειροι και συνηθισμένοι στα καθημερινά μπάχαλα με τους μπάτσοι, εξαφανίσθηκαν σε χρόνο dt. Τα αμαθή 15χρονα πανικοβλήθηκαν κι άρχισαν να τρέχουν.

Είχαν 4 προορισμούς/επιλογές μπροστά τους: προς Σκουφά-Κολωνάκι, προς βορά-Καλλιδρομίου, προς νότο και την Ακαδημίας και προς Εξάρχεια. Γιά κακή τους τύχη επέλεξαν να τρέξουν προς τη τελευταία κατεύθυνση. Ούτε είκοσι μέτρα δεν διένυσαν μέσα στον πεζόδρομο του Εξαρχείου. Ήταν η λάθος απόφαση, σε λάθος χρόνο. Ήταν και η κακιά στιγμή.

Και πάλι ουδεμία σημειολογική σχέση μ' αυτό που λέμε «Εξάρχεια».

#Πηγή:
Αλήθειες και μύθοι για τα «Δεκεμβριανά» του 2008Αλήθειες και μύθοι για τα «Δεκεμβριανά» του 2008
Αλήθειες και μύθοι για τα «Δεκεμβριανά» του 2008
Γράφει ο Manolis J. Vardis-macmanus
06.12.2013
#

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου