Χρυσή Αυγή & Εκκλησία...

#

#

 

Οι σχέσεις ανάμεσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας και την ακροδεξιά είναι ένα ζήτημα γνωστό και αμφιλεγόμενο. Το βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη αναδεικνύει με ιδιαίτερα διαφωτιστικό τρόπο τη σκοτεινή πτυχή που αντιπροσωπεύει είτε η περιστασιακή σύμπλευση είτε η, ακόμα ανησυχητικότερη, επίσημη πάγια σιωπή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας απέναντι στο φαινόμενο «Χρυσή Αυγή». Στα έξι δοκίμια και τις δύο συζητήσεις του τόμου ο συγγραφέας αναδεικνύει τον αντιχριστιανικό και αντιορθόδοξο χαρακτήρα που ποτέ δεν έκρυψε και με κάθε τρόπο προβάλλει η Χρυσή Αυγή, την συχνή σύμπλευση φονταμενταλιστών ιερωμένων μαζί της, και την επιεικώς απαράδεκτη- ιδίως όταν παραβάλλεται με ορισμένες στιγμές της καθολικής Εκκλησίας - σιωπή της επίσημης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας ενόψει των φαινομένων ανοικτού ναζισμού και αντισημιτισμού, που με κάθε ευκαιρία φέρνει στην επιφάνεια η Χρυσή Αυγή μολύνοντας τον δημόσιο λόγο. Τα κείμενα του τόμου δεν αποτελούν μία ακόμα φλύαρη ανέξοδη καταγγελία του φαινομένου Χρυσής Αυγή αλλά μια σοβαρότατη παρέμβαση σε μια στιγμή όπου αυτό μετράει.

 

Το πρώτο δοκίμιο γράφτηκε την επαύριο των εκλογών του Μαϊου 2012 όπου η Χρυσή Αυγή σημείωσε πρωτοφανή για την ιστορία της Ελλάδας υψηλά εκλογικά ποσοστά. Και έκανε την πρόβλεψη που δυστυχώς επαληθεύτηκε ένα μήνα αργότερα, πως η Χρυσή Αυγή ήρθε για να μείνει.

 

Μίλησε για τις αιτίες που την πριμοδότησαν, την απενοχοποίηση της ακροδεξιάς ιδεολογίας, τον αντισυστημικό λόγο της σε περίοδο οικονομικής κρίσης και κυρίως βέβαια, την όξυνση του μεταναστευτικού, την αύξηση της εγκληματικότητας και την δραματική υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας.

Και υπογράμμισε την σοβαρή ευθύνη των κυβερνητικών κομμάτων που δεν ανέπτυξαν μεταναστευτική πολιτική αλλά και της Αριστεράς, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, που υιοθετώντας μια δήθεν ανθρωπιστική στάση υπονόμευσε κάθε πρόταση αντιμετώπισης του προβλήματος. Και ζήτησε παράλληλα προς την επίλυση των μακροχρονίων προβλημάτων που θρέφουν την Χρυσή Αυγή, ως άμεση αντίδραση την συνεχή αποκάλυψη της βάναυσης ιδεολογίας και της καταστροφικής δράσης της.

 

#

#

 

Το δεύτερο δοκίμιο γράφτηκε για τη βίαιη δημόσια εμφάνιση της Χρυσής Αυγής προς υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, με αφορμή την θεατρική παράσταση Corpus Christi. Έχει για θέμα του την βλασφημία, υπογραμμίζοντας ότι η ελληνική ποινική απαγόρευση της βλασφημίας αποτελεί οπισθοδρομική συνθήκη καθώς η εκκοσμικευση της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας αποτελεί ιστορικό ανεπίστροφο που, ανάμεσα στα άλλα, προφέρει στην Εκκλησία το πλεονέκτημα να ζήσει με εντονότερο και γνησιότερο τρόπο την πίστη της. Την θέση του συγγραφέα ότι οι διατάξεις κατά της βλασφημίας δεν υπηρετούν τον Θεό και το θρησκευτικό αίσθημα αλλά μόνον τους φονταμενταλιστές το αποδεικνύει η κοινή εμφάνιση βουλευτών της Χρυσής Αυγής και του Πειραιώς Σεραφείμ στο αστυνομικό τμήμα Ομονοίας προκειμένου να μηνύσουν το Corpus Christi για κακόβουλη βλασφημία.

 

Το τρίτο δοκίμιο τεκμηριώνει την σχέση της Χρυσής Αυγής με τον ναζιστικό αντιχριστιανικό παγανισμό ο οποίος δεν συνάγεται μόνον από την σταθερή αναφορά της στον γερμανικό ναζισμό και στον Χίτλερ αλλά και από τα δικά της κείμενα. Όπως όμως ο γερμανικός ναζισμός όταν έγινε μαζικό κίνημα χαμήλωσε τους αντιχριστιανικούς τόνους του, έτσι και η Χρσυή Αυγή αποσιώπησε καιροσκοπικά στον δημόσιο λόγο της την αντιχριστιανική κοσμοθεωρία της προκειμένου να προσεταιριστεί και να μην απομακρύνει τους χριστιανούς ψηφοφόρους.

 

Το τέταρτο κείμενο αποτελεί συνέντευξη γύρω από τον παγανιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, μιας παράδοσης δηλαδή η οποία πριμοδοτεί το ρίζωμα στην τοπικότητα, στην αυτοχθονία, στη λατρεία της γης, της φυλής και του αίματος, και στην έξαρση της φυσικής ρώμης. Κατονομάζει τους τρεις μητροπολίτες Πειραιώς Σεραφείμ, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο και τον Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρεά που έχουν επισήμως συμπλεύσει με την Χρυσή Αυγή. Υπογραμμίζει την ύπαρξη πολλών ιερέων και μοναχών που τάσσονται υπέρ της Χρυσής Αυγής προτρέποντας τους πιστούς να την ψηφίσουν. Και παράλληλα επισημαίνει τον δισταγμό του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας να τοποθετηθούν ξεκάθαρα απέναντι στο μίσος, στον ρατσισμό και στην βία που ξεχειλίζει από τα στόματα των βουλευτών του ακροδεξιού κόμματος. Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής εκ μέρους της Εκκλησίας θα αποτελούσε, κατά τον συγγραφέα, ανεπανάληπτη ευκαιρία προκειμένου να επανατοποθετήσει η Εκκλησία τον εαυτό της μέσα στην κοινωνία.

 

Σε άλλη συζήτηση ο Σταύρος Ζουμπουλάκης διαφωνεί με το να τοποθετηθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου. Διότι πέραν του ότι αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα, θεωρεί αποτελεσματικότερη την ιδεολογική και ηθική της απονομιμοποίηση, κυρίως μάλιστα από τους ανθρώπους και τους θεσμούς του συντηρητικού κόσμου.

 

Το επόμενο δοκίμιο κάνει μια αναδρομή των σχέσεων Καθολικής Εκκλησίας και ναζισμού και Ελληνικής Εκκλησίας και ακροδεξιών δυνάμεων επισημαίνοντας ότι μετά τον πόλεμο η Ορθόδοξη Εκκλησία δομήθηκε πάνω σε μια όχι μόνο αντιμαρξιστική ιδεολογία αλλά και σε έναν κομμουνιστικοφαγικό λόγο και μια ακραία εθνικόφρονα δράση.

 

Μετά το 1974 η ελληνική Εκκλησία ήταν ο μόνος θεσμός που δεν γνώρισε αποχουντοποίηση. Ο Σεραφείμ κατάφερε να εμφανιστεί ως οιονεί αντιχουντικός επειδή ανέτρεψε τον εκλεκτό της Χούντας Ιερώνυμο, έχοντας ωστόσο ο ίδιος τοποθετηθεί από την σκληρότερη έκφραση της χούντας, τον Ιωαννίδη. Κατόρθωσε για λόγου ενστίκτου επιβίωσης να αποταυτίσει την Εκκλησία από την Δεξιά, αν και ο διάδοχός του την επαναταύτισε. Χωρίς να εκπλήσσεται που υπάρχουν στους κόλπους της ανοιχτά ακροδεξιοί – απορεί μάλιστα που δεν είναι περισσότεροι – ο συγγραφέας θεωρεί ανησυχητικό το ότι η Εκκλησία δεν έχει κατορθώσει να αντιμετωπίσει αυτοκριτικά τον εαυτό της, να επαναπροσδιορίσει τη θέση της μέσα στον σύγχρονο κόσμο και να ορίσει τη σχέση της με την πολιτική.

 

Δύο τελευταία κείμενα για τον Ορθόδοξο αντισημιτισμό και τον φονταμενταλισμό φωτίζουν τους λόγους που, κατά τον Σταύρο Ζουμπουλάκη, εμποδίζουν τον Ορθόδοξη Εκκλησία να αποδοκιμάσει χωρίς περιφράσεις την Χρυσή Αυγή.

#Πηγές:

1.
Ελισάβετ Κοτζιά, 01/04/2013

Σταύρος Ζουμπουλάκης «Χρυσή Αυγή και Εκκλησία», εκδ. Πόλις, σελ. 115

http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=17683&sw=1366
2.
Χρυσή Αυγή και Εκκλησία
Τάκης Θεοδωρόπουλος,
Η Καθημερινή, 02/04/2013
http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=17735
#