Τραπεζικές περιπέτειες

«Δεν μπορούμε να δεχτούμε μια γιγάντια κρατική τράπεζα, που θα βρίσκεται υπό δημόσιο έλεγχο, για μια μακρά χρονική περίοδο» σημείωναν οι επικεφαλής της τριμερούς στο σημείωμα με το οποίο ανέτρεψαν τη μεγάλη συνένωση. Είναι προφανές ότι υπάρχουν σοβαρές αντιφάσεις στις ενέργειες των «ξένων». Αναρωτιέται κανείς αν παράλληλα με το «Plan A» υπήρχε κάποιο «Plan B», που έτρεχε μυστικά!

Από πρακτική άποψη, η λειτουργική συγχώνευση της θυγατρικής Eurobank με τη μητρική Εθνική, αφού σε αυτήν ανήκει πλέον το 85% της πρώτης, «απλώς αναστέλλεται». 

Είναι επίσης αλήθεια πως στις αρχές Μαΐου και οι δύο πιστωτικοί οργανισμοί θα βρίσκονται στα ίδια χέρια, αφού κοινός μέτοχος θα είναι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Το Ταμείο θα έχει ολόκληρη την ευθύνη των επόμενων βημάτων. Γνωρίζουμε ήδη ότι οι εκπρόσωποι της τρόικας στο Ταμείο, θα ζητήσουν τη νομική ανατροπή της εξαγοράς.

Τυπικώς, μετά την αύξηση κεφαλαίου, που πρέπει να έχει γίνει μέχρι την τελευταία μέρα του Απριλίου, η Εθνική, ως κύριος μέτοχος της Eurobank, θα υποστεί τη μοίρα όλων των άλλων μετόχων. Θα έχει δηλαδή χάσει σχεδόν το σύνολο της επένδυσής του. Η ζημία θα έχει προκληθεί από την αδικαιολόγητη ανατροπή της ακολουθούμενης κοινής απόφασης. Υπενθυμίζεται πως η ολοκλήρωση της εξαγοράς είχε την έγκριση του Ταμείου Σταθερότητας, της Τραπέζης της Ελλάδος, της ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, των αρμόδιων διευθύνσεων συγκέντρωσης και ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, των κατά τον Νόμο αρμόδιων οργάνων διοίκησης των δύο τραπεζών, της εθνικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Πώς έλαβαν και ενέκριναν, όλοι αυτοί μαζί, μια λανθασμένη απόφαση; Ηταν λάθος και οι εκτιμήσεις των συμβούλων Lazard Frères και Bank of America-Merrill Lynch; Λάθος έκανε και το υπουργείο Οικονομικών, λάθος και ο πρωθυπουργός;

Για να μην παρεξηγηθούμε, η εγκατάλειψη της Eurobank, τράπεζας δυναμικής και με εξαιρετικό στελεχιακό και τραπεζικό ανθρώπινο δυναμικό από τον μέτοχό της Σπύρο Λάτση, δεν μπορούσε παρά να έχει ζοφερές επιπτώσεις. Η κατάσταση έγινε τρισχειρότερη μετά την κατάρρευση των κρατικών ομολόγων.

Προσέφερε όμως μια σημαντική ευκαιρία. Η συνένωση των δυνάμεων μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός ανανεωμένου τραπεζικού πόλου με περιφερειακό ειδικό βάρος. Είναι περισσότερο από προφανές ότι η θετική αυτή προοπτική δεν βρίσκει σύμφωνους όσους θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις ανατροπές που προκαλεί η απογοήτευση της τρόικας. Κατά τα λοιπά, ας μη λησμονούμε πως ελάχιστες συγχωνεύσεις ολοκληρώνονται όπως σχεδιάστηκαν. Στο ελληνικό δράμα υπάρχουν και άλλα επεισόδια...

#Πηγή:
Του Μπάμπη Παπαδημητρίου
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_09/04/2013_492640
Tρίτη, 9 Aπριλίου 2013
#