Ανακοίνωσε, χθες, η Παγκόσμια Τράπεζα τα νέα στοιχεία του Δείκτη
Επιχειρηματικότητας, που καταρτίζεται εδώ και αρκετά χρόνια, μεταξύ όλων
των κρατών-μελών του έγκυρου αυτού διεθνούς οργανισμού. Η Ελλάδα
ανέβηκε, στα δύο προηγούμενα χρόνια, 28 θέσεις. Μπορούμε να επιτύχουμε
παρόμοια και καλύτερη πρόοδο, αν δεν διακοπεί η προσπάθεια. Ο δείκτης
παρακολουθεί, με πολύ απλό τρόπο, την πρόοδο κάθε κράτους ως προς τρία
κριτήρια. Κατά πρώτον, μετρά πόσο εύκολο είναι να δημιουργηθεί μια νέα
επιχείρηση. Δεύτερον, πόσο εύκολα επιλύονται τα βασικά προβλήματα που
κατά κανόνα συναντά η επιχειρηματικότητα. Αποτιμά, τέλος, τι συμβαίνει
όταν μια επιχείρηση χάνει οριστικά την κερδοφορία της.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την έρευνα για το 2014, η Ελλάδα κέρδισε έξι
ολόκληρες θέσεις στη φετινή κατάταξη. Βρισκόμαστε τώρα στην 72η θέση
μεταξύ 185 κρατών. Πριν από πολλά χρόνια, η τότε κυβέρνηση είχε
ανακηρύξει το 2005 σε έτος ανταγωνιστικότητας. Ακολούθησαν, όμως,
συνεχείς καταβυθίσεις σε όλες τις διεθνείς μετρήσεις επιχειρηματικής
ανταγωνιστικότητας. Καμία πτέρυγα της πολιτικής δεν ανησύχησε ιδιαίτερα.
Τα ελλείμματα που δημιουργούνται από τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα
καλύφθηκαν με μεγαλύτερα δάνεια.
Ο λόγος που η Ελλάδα έχανε συνεχώς έδαφος και βαθμούς, ήταν ότι τα
πήγαινε χειρότερα από τα άλλα κράτη. Ακόμη και σε τομείς που δεν είχε
παρατηρηθεί κάποια δυσμενής εξέλιξη, επειδή δεν κάναμε τίποτε
συγκεκριμένο και αποτελεσματικό για να βελτιώσουμε τα πράγματα, χάναμε
συνεχώς θέσεις στη γενική, παγκόσμια, κατάταξη. Η Ελλάδα γινόταν με
γρήγορο ρυθμό μια χώρα εχθρική στην επιχειρηματικότητα. Η αντίστροφη
πορεία των τελευταίων δύο ετών στηρίζεται σε πολύ πρακτικούς λόγους.
Οπως σημειώνεται στο σκεπτικό των εμπειρογνωμόνων της Παγκόσμιας
Τράπεζας, η Ελλάδα αντέδρασε στην κρίση, εφαρμόζοντας αλλαγές με ρυθμό
ταχύτερο απ’ όσο είχε πράξει τα έξι προηγούμενα χρόνια. Το κυριότερο
επίτευγμα είναι η καθιέρωση διευκολύνσεων στην ίδρυση νέων επιχειρήσεων.
Συγκεκριμένα, καταργήθηκε η απαίτηση ελάχιστου απαιτουμένου κεφαλαίου
για την ίδρυση μιας ΕΠΕ και δημιουργήθηκε ένας νέος τύπος
επιχειρηματικής δραστηριοποίησης, η Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία.
Μόνον απ’ αυτήν την αλλαγή, η επίδοση της χώρας στον κρίσιμο δείκτη που
μετρά την «ευκολία ίδρυσης επιχειρήσεων» βελτιώθηκε κατά 110 θέσεις.
Τόσο απλά! Αναρωτιέται κανείς γιατί, προκειμένου να γίνει αυτή η τόσο
κρίσιμη όσο και χρήσιμη αλλαγή, χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια και
να «επιβληθεί» τελικώς ως μνημονιακή υποχρέωση. Είναι απογοητευτικό,
όμως, να ισχύει το ίδιο για δεκάδες άλλες διαρθρωτικές αλλαγές, που
περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο.
#Πηγή:
Μνημονιακή υποχρέωση για τα αυτονόητα, Του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Tετάρτη, 30 Oκτωβρίου 2013
#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου