Συνεχώς λιγότεροι τόκοι για το χρέος, Του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Με την ευκαιρία της παρουσίασης του αρχικού σχεδίου για τον προϋπολογισμό του 2014, επιτρέψτε μου να σας προσκαλέσω να προσέξετε ένα από τα πολλά και πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.

Το υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει πως θα πληρώσει 6 δισ. 100 εκατ. ευρώ, για τόκους επί του χρέους της κεντρικής διοίκησης καθόλη τη διάρκεια του τρέχοντος έτους. Αυτό το πολύ μεγάλο ποσό αντιστοιχεί στο 3,3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.

Οι τόκοι που πληρώθηκαν το 2013 αναλογούν στο 13% των καθαρών εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού ή σε 13,6% επί των πρωτογενών δαπανών του.

Η ισορροπία θα παραμείνει περίπου η ίδια και για το 2014, σύμφωνα με το προσχέδιο για τον προϋπολογισμό που αναμένεται να συζητηθεί προς το τέλος του ερχόμενου Δεκεμβρίου.

Για να κατανοήσουμε όμως το μέγεθος της βελτίωσης που έχει επέλθει σε αυτό το θέμα, είναι σωστό να ανατρέξουμε στην κατάσταση των αμέσως προηγούμενων ετών.

Πράγματι, το 2011 είχε σημειωθεί ρεκόρ πληρωμών για τόκους. Ο προϋπολογισμός πλήρωσε 16 δισ. 348 εκατ. ευρώ ή το 7,8% του εγχώριου προϊόντος. Η κατάσταση με το χρέος του 2011 ήταν ένας από τους σημαντικούς λόγους που έκαναν επιφυλακτικές τις αγορές ήδη από τα τέλη του 2008.

Σε όλη τη διάρκεια του 2009 και ακόμη περισσότερο στους πρώτους μήνες του 2010, οι αγορές, μαζί με όλους εμάς, διαπίστωναν ότι τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας εξελίσσοντο με τρόπο καταστροφικό.

Το 2009, μάλιστα, ο προϋπολογισμός πλήρωσε 12,3 δισ. ή το 5,3% του ΑΕΠ για τόκους ή το 15% επί των καθαρών φορολογικών εσόδων. Η απόλυτη καταστροφή !

Το μέγεθος των υποχρεώσεων της χώρας για την πληρωμή τόκων επί του χρέους της, αποκτά καθοριστικό ρόλο μόλις εμπεδωθεί η υποψία ότι υπάρχει περίπτωση να μην πληρώσει η χώρα τους τόκους.

Αν οι αγορές καθυστέρησαν να βγάλουν νωρίτερα το απολύτως λογικό συμπέρασμα, ότι δηλαδή η Ελλάδα δεν ήταν πλέον φερέγγυα, αυτό οφείλεται στην ένταξή μας στη Ζώνη του Ευρώ. Υπέθεταν ότι η Ζώνη θα έκανε αυτό που είχε συμβεί στο αμερικανικό σύστημα. Κανείς δεν σκέφτηκε το αυτονόητο, ότι η Ευρωζώνη δεν διέθετε παρόμοιο μηχανισμό. Και δεν διαθέτει, δυστυχώς, ούτε σήμερα.

Η αλλαγή που έχει συμβεί στο σημείο αυτό είναι καθοριστική. Το βάρος του δημόσιου χρέους δεν αποτελεί, πλέον, πραγματικό ζήτημα για τη σύνταξη ενός ισορροπημένου προϋπολογισμού. Καμία μπαρούφα περί «τοκογλυφικής» επιβάρυνσης δεν ευσταθεί. Σύντομα άλλωστε θα μειωθεί κι άλλο το μέσο επιτόκιο του χρέους. Είναι προφανές: ένας από τους λόγους για τον οποίο «απειλούν» κάποιοι να κηρύξουν στάση πληρωμών, πολύ απλά, δεν υπάρχει !

#Πηγή:
Συνεχώς λιγότεροι τόκοι για το χρέος, Του Μπάμπη Παπαδημητρίου
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_08/10/2013_522073
Tρίτη, 8 Oκτωβρίου 2013
#