Ναι μεν η ιστορία είναι ένας πολύ καλός οδηγός για να μην
επαναλαμβάνονται λάθη (οικονομικά ή πολιτικά), αλλά αυτό δεν είναι
αναγκαστικά κανόνας.
Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 30 η παγκόσμια οικονομική καταστροφή ήταν τεραστίων διαστάσεων. Η ζημιά που έγινε σε πολλές χώρες ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη ζημιά που έπαθαν οι ΗΠΑ.
Ο Ben Bernanke εδώ και αρκετά χρόνια έχει πει ότι δεν θα αφήσει να κυριαρχήσει ο αποπληθωρισμός όσο αυτός ήταν πρόεδρος της Fed. Η τωρινή πρόεδρος της Fed μάλλον αντανακλά την ίδια ρητορική. Και έως τώρα τουλάχιστον, ο μεγάλος πιστωτικός αποπληθωριστικός κίνδυνος δείχνει να έχει ξεπεραστεί και τα πράγματα να έχουμε ηρεμήσει.
Ενδεικτική είναι η κατάσταση στην οικονομία της Ιρλανδίας. Την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι σε δωδεκάμηνη βάση, το ΑΕΠ της Ιρλανδίας αυξήθηκε κατά 7,7%. Είναι η καλύτερη επίδοση από τις αρχές του 2000. Αντιθέτως, η ζώνη του ευρώ αυξήθηκε μόνο κατά 0,7%. Για το 2014, η ανάπτυξη στην Ιρλανδία προβλέπεται να είναι περίπου 4,5%.
Το πρόβλημα βέβαια στην Ιρλανδία δεν ήταν ποτέ δημοσιονομικό ή θεσμικό. Αντίθετα με την Ελλάδα, ο δημόσιος τομέας λειτουργούσε καλά και ποτέ δεν υπήρχε θέμα λειτουργίας του κράτους.
Επίσης ποτέ δεν υπήρχε κάποιο θεσμικό πρόβλημα στην Ιρλανδία. Η Ιρλανδία εδώ και πολλά χρόνια έχει από τις κορυφαίες αξιολογήσεις παγκοσμίως στον τομέα της λειτουργίας της δικαιοσύνης, ανταγωνιστικότητας, χαμηλής φορολογίας και οικονομικής ελευθερίας.
Όταν άρχισε η κρίση η Ιρλανδία είχε 25% χρέος επί του ΑΕΠ, από το χαμηλότερο στην Ευρώπη Και ο μόνος λόγος που η Ιρλανδία έπεσε σε ύφεση και έχει γίνει ό,τι έχει γίνει εκεί -πέραν του ότι είχαν μια τεράστια φούσκα ακινήτων- είναι διότι αντί να κάνουν αυτό που έκανε η Ισλανδία ή αυτό που έγινε στην Κύπρο (πρόσφατα) ενέδωσαν στις πιέσεις της Ευρώπης και ανέλαβαν να ξελασπώσουν ομολογιούχους αλλά και μεγάλους καταθέτες στο τραπεζικό της σύστημα.
Κατά την άποψή μου, αν η Ιρλανδία είχε πράξει σαν την Ισλανδία, δεν θα είχε πάθει απολύτως τίποτα τόσα χρόνια. Ναι μεν θα έπρεπε να ανακεφαλαιώσει το τραπεζικό της σύστημα, αλλά το συνολικό χρέος που θα έπρεπε να αναλάβει θα ήταν πολύ μικρότερο.
Τέλος πάντων, σήμερα η Ιρλανδία δείχνει να έχει ξεπεράσει την κρίση και βαδίζει εμπρός ολοταχώς Όπως είπα, «δείχνει», διότι στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά προβλήματα ακόμα. Σαφώς όμως αν η Ιρλανδία συνεχίσει με τους σημερινούς ρυθμούς ανάπτυξης, θα έχει ξεπεράσει την κρίση πολύ σύντομα και σε μερικά χρόνια από τώρα θα είναι σαν να μην είχε γίνει.
Το ερώτημα όμως είναι, πως τα κατάφερε η Ιρλανδία; Η αλήθεια είναι ότι το θεσμικό περιβάλλον, η φορολογία και το γεγονός ότι η Ιρλανδία από την αρχή δεν είχε δημοσιονομική κρίση, έχει βοηθήσει πολύ.
Αλλά ακόμα και με όλα αυτά, η Ιρλανδία δεν θα τα είχε καταφέρει, αν τα
επιτόκια σήμερα δεν ήταν κοντά στο μηδέν. Το υπουργείο οικονομικών της
Ιρλανδίας μπορεί πλέον να δανειστεί για δυο χρόνια με ένα επιτόκιο της
τάξεως του -0,016%. Με λίγα λόγια, οριακά κάτω από το μηδέν.
Το δε δεκαετές της Ιρλανδίας έχει απόδοση 1,75%, χαμηλότερο από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και γενικά όλο τον Αγγλοσαξονικό κόσμο.
Με λίγα λόγια, ναι μεν η οικονομία της Ιρλανδίας, οι θεσμοί της, η οργάνωση του δημοσίου τομέα της και η χαμηλή φορολογία είναι το συστατικό που ευθύνεται για την ραγδαία ανάπτυξη των περασμένων 12 μηνών, αλλά χωρίς αυτά τα πολύ χαμηλά επιτόκια, δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει.
Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, η Ιρλανδία είναι πολύ τυχερή που είμαστε στο 2014 και όχι στο 1930, διότι οι συνταγές τότε ήταν διαφορετικές. Και αν σήμερα δεν είχαμε τις κεντρικές τράπεζες να κάνουν αυτά που κάνουν, όσο καλή και οργανωμένη και αποδοτική κι αν είναι η Ιρλανδία, χωρίς τα σημερινά μηδενικά επιτόκια, δε θα τα είχε καταφέρει.
Το δε δεκαετές της Ιρλανδίας έχει απόδοση 1,75%, χαμηλότερο από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και γενικά όλο τον Αγγλοσαξονικό κόσμο.
Με λίγα λόγια, ναι μεν η οικονομία της Ιρλανδίας, οι θεσμοί της, η οργάνωση του δημοσίου τομέα της και η χαμηλή φορολογία είναι το συστατικό που ευθύνεται για την ραγδαία ανάπτυξη των περασμένων 12 μηνών, αλλά χωρίς αυτά τα πολύ χαμηλά επιτόκια, δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει.
Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, η Ιρλανδία είναι πολύ τυχερή που είμαστε στο 2014 και όχι στο 1930, διότι οι συνταγές τότε ήταν διαφορετικές. Και αν σήμερα δεν είχαμε τις κεντρικές τράπεζες να κάνουν αυτά που κάνουν, όσο καλή και οργανωμένη και αποδοτική κι αν είναι η Ιρλανδία, χωρίς τα σημερινά μηδενικά επιτόκια, δε θα τα είχε καταφέρει.
#Πηγή:
Η πιο τυχερή οικονομία στον κόσμο είναι... | Του Γιώργου Καισάριου
http://www.capital.gr/jArticle.asp?id=2113588
22 Σεπτεμβρίου 2014
#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου