Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Τι Πραγματικά Σημαίνει Χρεοκοπία | του Γιώργου Καισάριου

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, όποιος δεν το έχει αντιληφθεί, έχουμε ήδη χρεοκοπήσει. Τόσο ουσιαστικά, όσο και τυπικά. Ουσιαστικά το 2010 και τυπικά το 2012. Και για αυτούς που παραπονιούνται για το τι έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση για να μας βγάλει από την χρεοκοπία, η απάντηση είναι ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Η προηγούμενη κυβέρνηση ουσιαστικά έκανε διαχείριση της χρεοκοπίας και τίποτα άλλο. Και σαν αποτέλεσμα της χρεοκοπίας του 2010, οι δημοσιές δαπάνες αναγκαστικά μειώθηκαν κατά 25 δις ευρώ περίπου. Σαν αποτέλεσμα της μείωσης δαπανών, ο ιδιωτικός τομέας συρρικνώθηκε πάρα πολύ, διότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα της Ελλάδος ήταν κρατικοδίαιτος.

Υπάρχουν πολλές εικασίες τον τελευταίο καιρό σχετικά με το τι θα γίνει αν δεν πληρώσουμε το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και γενικά τι σημαίνει η Ελλάδα να μην πληρώσει κάποια δόση η ένα μέρος του χρέους μας. Η απάντηση είναι ότι δεν σημαίνει τίποτα και δεν θα καλυτερεύσει η θα χειροτερέψει η κατάσταση της χώρας μας. Και τούτο διότι είμαστε ήδη χρεοκοπημένοι και η πιστοληπτική μας αξιολόγηση είναι ήδη στην κατηγορία σκουπιδιών. Πιο σκουπίδια από τα σκουπίδια δεν γίνεται.

Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι θα βρεθεί κάποια λύση τις προσεχείς μέρες και δεν θα κάνουμε default (αθέτηση πληρωμής). Και τούτο διότι ουσιαστικά τα δάνεια που θα αποπληρώσουμε θα γίνουν με λεφτά που θα μας δώσουν. Ουσιαστικά δηλαδή για να μην κάνουμε κάποιο είδος στάση πληρωμών, θα πρέπει αυτά τα δάνεια να μετακληθούν. Και επειδή δεν κοστίζει τίποτα να γίνει αυτή η μετακύλιση, εκτιμώ ότι θα γίνει. Έτσι, λοιπόν, τυπικά δεν θα πτωχεύσουμε (ξανά). Μας σώζει όμως ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Η απάντηση είναι όχι, διότι το αν πληρώσουμε η όχι τους πιστωτές μας έχει λιγότερη σημασία από το τι κάνουμε εμείς στο εσωτερικό της χώρας.

Η κατάσταση της χώρας οδεύει προς αργό και επώδυνο οικονομικό μαρασμό ανεξάρτητα από το τι κάνομε με τους πιστωτές μας. Να σας κάνω μια ερώτηση; Ακόμα και αν πληρώσουμε όλους τους πιστωτές το επόμενο διάστημα, υπάρχει κάποιος λόγος για να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας με την τωρινή κυβέρνηση; Υπάρχει κάποιος λόγος ξαφνικά να επιστρέψουν τα 100 δις ευρώ που έχουν εξαφανιστεί από τις ελληνικές τράπεζες; Υπάρχει κάποιος λόγος για να πυροδοτηθεί επενδυτικό ενδιαφέρον από τους ξένους, η από εμάς τους ίδιους, με σκοπό να γίνουν επενδύσεις και να μειωθεί η ανεργία; Η απάντηση είναι όχι.

Η σημερινή κυβέρνηση δυστυχώς είναι εγκλωβισμένη στην ιδεοληψία της και στο παραμύθι που έχει πουλήσει στον Ελληνικό λαό. Αφενός, δεν υπάρχει κανένα κράτος στον κόσμο με αριστερή κυβέρνηση που ευημερεί. Αφετέρου, τα παραμύθια που έχει τάξει στον λαό το ΣΥΡΙΖΑ τα πιστεύει και το ίδιο, με αποτέλεσμα να είναι δεδομένη η αποτυχία της κυβέρνησης. Διότι είναι άλλο να λες ψέματα – αλλά να γνωρίζεις και τα όρια σου – και είναι άλλο να πιστεύεις ο ίδιος το παραμύθι σου και να ενεργείς πάνω σε αυτό.

Αυτή η κυβέρνηση έχει σκοπό να κομματικοποιήσει τα πάντα στο βαθμό που μπορεί. Στόχος της είναι να παίρνονται όλες οι αποφάσεις από την κεντρική εξουσία σε ανώτατο επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο, το ότι αν μπορούσε να καταργούσε όλες τις ανεξάρτητες αρχές θα το έκανε. Με επίκεντρο τα κομματικά όργανα, νομίζει ότι μπορεί να αποφασίζει για την βουλή και να αντικαθιστά τους θεσμούς. Φανταστείτε δηλαδή στις ΗΠΑ να αποφασίζει η κεντρική επιτροπή του δημοκρατικού η του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και όχι το Κογκρέσο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση δεν προλαβαίνει να διορίζει σε θέσεις κλειδιά κομματικά πρόσωπα, συζύγους και συντρόφους. Δεν είναι τυχαία τα διαφορά αστεία που έχουν κυκλοφορήσει σχετικά με τις προσλήψεις συζύγων και φιλενάδων. Είναι ίσως η πρώτη φορά σε δυτική χώρα που τόσα ζευγάρια συντρόφων εργάζονται στην κρατική μηχανή.

Αν θέλετε να μάθετε τον ορισμό της πτώχευσης, αυτός είναι. Πτώχευση θεσμών και αξιών και κανένας να μην παραπονιέται ή να διαμαρτύρεται, διότι αυτό επιτάσσει το κομματικό συμφέρον. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που παρατηρείται κάτι τέτοιο στην πολιτική ζωή της χώρας μας, άλλα είναι η πρώτη φορά που γίνεται σε τέτοια έκταση. Το γεγονός ότι κεφάλαια εξακολουθούν και φεύγουν από τη χώρα με κάθε ευκαιρία, το ότι οι ξένοι αλλά και εμείς οι ίδιοι, συνεχίζουμε την αποεπένδυση από τη χώρα, μάλλον δείχνει ότι κανένας πλέον δεν έχει εμπιστοσύνη σε τίποτα που έχει την ταμπέλα Ελλάδα.

Σαφώς αυτό έχει σχέση και με την ανικανότητα μας να μπορούμε να αποπληρώσουμε ή να χρηματοδοτήσουμε τις υποχρεώσεις μας. Διότι όταν η πραγματική αγορά δεν σε χρηματοδοτεί και μόνο ο επίσημος τομέας βάζει λεφτά στην Ελλάδα, σημαίνει ότι η πραγματική αγορά δεν βλέπει προοπτική. Δυστυχώς για να δούμε προοπτική, θα πρέπει να αναιρεθούν και να ξεδιπλώσουν πάρα πολλά τα οποία είναι η αίτια που φτάσαμε εδώ. Βλέπεις κανείς να θέλουμε σαν λαός να κάνουμε “ρήξη” με το παρελθόν να χαράξουμε μια διαφορετική πορεία που θα μας βγάλει από αυτό το τέλμα; Εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω τίποτα ως προς αυτό.

Το κλειδί για την πορεία της χώρας μας δεν είναι αν πληρώσουμε η όχι τους ξένους πιστωτές. Τούτο διότι γνωρίζουμε και γνωρίζουν όλοι ότι δεν έχουμε την ικανότητα αποπληρωμής. Μετακύλιση θα μας έκαναν έτσι και αλλιώς. Το κλειδί για την πορεία της χώρας μας (βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον) το κράτα η ΕΚΤ και αν θα κουρέψει περαιτέρω τα ενέχυρα τα οποία δίνουν οι ελληνικές τράπεζες προκειμένου να μπορούν να αντλούν ρευστότητα από τον μηχανισμό ELA.

Αν και νομίζω ότι κανένας στην Ευρώπη δεν θέλει να δει να κλείνουν οι τράπεζες στην Ελλάδα, εντούτοις αυτό ακριβώς θα γίνει αν η σημερινή κυβέρνηση δεν κατορθώσει να έρθει σε συμφωνία με τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ για να μας δώσουν την απαιτούμενη χρηματοδότηση το επόμενο διάστημα. Αλλά ακόμα χειρότερο από το να κλείσουν οι ελληνικές τράπεζες για κάποιο διάστημα, είναι το γεγονός ότι σε βάθος χρόνου δεν διαφαίνεται προοπτική για την οικονομία.

Όσο υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα και η πολική ρευστότητα και όσο δεν υπάρχει μια προοπτική πραγματικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, κανένας δεν θα έχει εμπιστοσύνη να επενδύσει έστω ένα ευρώ στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι το βιοτικό μας επίπεδο θα συνεχίσει να διολισθαίνει μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι μας. Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα χρεοκοπία, το ότι δηλαδή δεν μπορείς να έχεις ούτε ελπίδα για το μέλλον.

Η κατάληξη είναι ότι ανεξάρτητα από το αν μας χρηματοδοτηθούν η όχι τα διαφορά δάνεια που λήγουν το επόμενο διάστημα, ανεξάρτητα από το αν κλείσουν η όχι οι τράπεζες, η προοπτική αύξησης του ΑΕΠ και μείωση της ανεργίας ακόμα δεν είναι ορατή. Και άσχετα αν δεν πτωχεύσουμε και τυπικά, ουσιαστικά πτωχευμένοι θα είμαστε, όσο δεν υπάρχει η προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. Διότι αν δεν αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το Ελληνικό πολιτικό σύστημα, θα συνεχιστεί ο αργός και επώδυνος οικονομικός μαρασμός της χώρας μας μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι μας. Και αυτός είναι ο πραγματικός ορισμός της χρεοκοπίας.

#Πηγή:
Τι Πραγματικά Σημαίνει Χρεοκοπία | του Γιώργου Καισάριου
28.05.2015
#




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου